laatste deel vrijwilligerswerk

Twee nieuwe vrijwilligers erbij, Wieke (23 jr - NL) en Alfons (60 jr - NL), we zijn dus nu met zijn achten en een vol huis. Op dinsdag lesgeven moet echt anders, want we zaten dus nu met 4 'leraren' voor de klas en dat werkt niet! Dit hebben we meteen met Mr Viet besproken, zodat zij de planning voor volgende week kunnen aanpassen. Op woensdag bij de Red Cross zien we een uitbraak van uitslag en zieke kindjes, erg zielig. Sommige hebben echt hoge koorts en kunnen alleen maar tegen je aan hangen. Er zal geen dokter langskomen, alleen wanneer het heel ernstig is gaan ze met een kindje naar de eerste hulp in het kinderziekenhuis. Dit is dus ouderwets uitzieken zonder enige medicijnen, extra vitaminen etc. Dit grijpt me erg aan, want een paar kleintjes zijn echt heel ziek! Het enige wat we hebben kunnen doen is ervoor zorgen dat ze water drinken en koude doekjes op hun lijfje leggen.
Bij de social support center hebben we een groepsfoto met alle gehandicapte kinderen proberen te maken, dit heeft nogal veel voeten in aarde gehad, want iedereen bleef maar weglopen. Uiteindelijk enigszins gelukt. Paar dagen later hebben we deze groepsfoto en andere foto's geprint bij ze opgehangen en dit vonden ze fantastisch. Tevens meteen een beetje aankleding aan de muur.
Op donderdag hebben Laure en Barla bij AOV muurschilderingen gemaakt om de fysiotherapie kamer en hun lokaal waar ze ongeveer de hele dag zitten op te vrolijken.
Het weekend zijn we met de vrijwilligers naar Hoi An gegaan, erg leuk stadje totaal verlicht met lampionnen. Daarnaast staat het bekend om de kleer/schoen/tas makerijen, dus hier hebben we allemaal spullen laten maken. Eigen ontwerp leren tas en slipper (sandalen) laten maken, te leuk! Je wordt er wel hebberig van ha ha. We sliepen hier met zijn achten in een hostel op 1 kamer, zonder airco, dus dat was zweten, maar wel gezellig. Op zaterdagavond gaan stappen voor Lotte haar verjaardag, bijna alles sluit om 12 uur, maar de infinity bar bleef gelukkig nog even open. Met tafelvoetbal samen met Marcus wel nog 2 duitse jongens weggespeeld, was erg grappig, al vonden zij dat niet!
En dan alweer mijn laatste week in Da Nang. Op maandag zijn we met de hele groep vrijwilligers en staf voor mijn afscheid gaan bowlen. De keuze tussen karaoke en bowlen was voor mij niet zo moeilijk...
Mr Viet had mij nog gevraagd of ik een meeting met de staf wilde organiseren over professioneel samenwerken en het omgaan met de vrijwilligers. Dit heb ik op dinsdagmiddag gedaan en was leuk om te doen. De groep moest wel even loskomen, want vietnamezen zijn niet heel open en direct naar elkaar. Toch proberen duidelijk te maken dat met open en respectvol communiceren je het team efficiënter en beter kan laten samenwerken. We hebben 2,5 uur bij elkaar gezeten en ik hoop dat ze er in de toekomst iets mee doen. Ze gaan in ieder geval een soort functieprofielen schrijven zodat onderling de verantwoordelijkheden duidelijk zijn. En ik ga thuis nog een code of conduct voor ze schrijven die geldt voor staf en vrijwilligers. Ze waren bang dat als ze regels voor de vrijwilligers maakten dat die dan niet meer zouden komen, dit dus ook uitgebreid besproken en aangegeven dat een aantal basis regels het voor iedereen makkelijker maakt. Van Mr Viet nog een kadootje gekregen voor mijn bijdrage en hij heeft gevraagd of ik niet een periode van 3 maanden wil komen om als operationeel manager alles beter te organiseren. Mijn bijdrage werd dus erg gewaardeerd en dat is altijd fijn om te horen.
Woensdag mijn laaste dag bij de Red Cross en Social Support center, raar hoe snel de tijd voorbij vliegt.
Het was weer een nieuwe ervaring en ga dan ook met gemengde gevoelens hier weg.
Iedereen die een bijdrage heeft overgemaakt of spullen heeft gegeven, BEDANKT!!